LUchtvaart Nationaal Antwerpen Kempen
LUNAK
19440911 - 20190911 HERDENKING CRASH HALIFAX GIERLE
Dag op dag 75 jaar geleden stortte een Britse bommenwerper van het type Handley-Page Halifax III neer in de velden gelegen in de omgeving van het Goorheide in Gierle.
Hierna volgt het volledig relaas van het voorval waarvoor dank aan Luc Cox en Luchtvaartgeschiedenis :
" Op 11 september 1944 lanceerde de Royal Air Force een aanval op de fabriek voor synthetische olie in Gelsenkirchen. Opmerkelijk was dat deze missie overdag werd gevlogen, aangezien de RAF gewoonlijk ’s nachts bombardeerde. Het geallieerde luchtoverwicht was inmiddels zo sterk, dat de Halifaxes en Lancasters zich ook overdag boven Duitsland durfden vertonen. Dat neemt niet weg dat de Flak een te duchten tegenstander bleef. En dat zou de RAF die maandag op een bloedige manier ondervinden. Bij het wegvliegen van het doel werd Halifax LL584 van No. 578 Squadron geraakt in de linkervleugel. De beide motoren aan die kant vielen uit en het toestel verloor zelfs een stuk van de vleugel. De piloot Wood moest al zijn kracht en behendigheid gebruiken om het toestel enigszins bestuurbaar te houden. In een uiterste krachtinspanning probeerde hij zijn Halifax zo ver mogelijk naar het westen te sturen. De bemanning wist dat geallieerde grondtroepen aan het Albertkanaal stonden in België. Mogelijk verkeerden de vliegers bij het kruisen van het kanaal in de buurt van Turnhout dat ze zich al boven bevrijd gebied bevonden, maar ze waren inmiddels al zo laag, dat de bommenwerper niet veel verder meer kwam. Boven Gierle gaf de piloot zijn bemanning bevel het valscherm te gebruiken. Zelf bleef hij plichtsgetrouw zo lang mogelijk aan het stuur en sprong zelf op het allerlaatste nippertje. Hij kwam neer op een luttele tweehonderd meter van de crashplaats van zijn vliegtuig, achter de boerderij van L. Vervoort aan de Lilse Baan. Wood was gewond, maar had veel geluk gehad. Hij was zo laag uit het vliegtuig gesprongen, dat zijn valscherm niet de tijd had gekregen om zich helemaal te openen, maar gelukkig was zijn parachute in de takken van een boom blijven haken. En dan gebeurde er iets heel bijzonders met deze bemanning. Met uitzondering van Archer, de rugkoepelschutter die de pech had pal naast een vrachtwagen met Duitse soldaten te landen en krijgsgevangen werd genomen, werden alle andere bemanningsleden door het verzet opgevangen en ontkwamen aldus aan de greep van de Duitsers. De piloot Wood hing nog maar net in die boom te bengelen, of de jeugdige verzetsman Boni Mellaerts was er al bij. Er was geen tijd te verliezen. Boni maakte Woods parachuteharnas los en nam hem mee richting dorp. De zes vliegeniers vonden een onderkomen bij meerdere verzetsgroepen en vochten gedurende de volgende twee weken zowaar aan hun zijde, tot de bevrijders op 24 september definitief tot in Gierle doordrongen ".
Click Here for the English version of the text above.
Met dank aan Paul & Boni Mellaerts voor de eer en de uitnodiging om deze herdenking te mogen bijwonen. Eveneens oprechte dank aan Geoffrey Wood, zoon van de Halifax-piloot, voor het ter beschikking stellen van de foto's die hij over de jaren heen verzamelde mbt zijn vader.
Dank ook aan Luchtvaartgeschiedenis en Luc Cox voor het gebruik van hun historisch correcte gegevens over het wedervaren van de Halifax en zijn bemanning.
(Tekst : Luc Cox - Jef - Foto’s : Verzameling Geoffrey Wood - Willy - Jef - Filmfragment : Jef)
Klik op de eerste foto voor de filmopname van de herdenking. Klik op de tweede foto voor enkele foto's en klik op de derde foto voor een aantal beelden uit Geoffrey's verzameling van zijn vader Dougles Wood.
Dag op dag 75 jaar geleden stortte een Britse bommenwerper van het type Handley-Page Halifax III neer in de velden gelegen in de omgeving van het Goorheide in Gierle.
Hierna volgt het volledig relaas van het voorval waarvoor dank aan Luc Cox en Luchtvaartgeschiedenis :
" Op 11 september 1944 lanceerde de Royal Air Force een aanval op de fabriek voor synthetische olie in Gelsenkirchen. Opmerkelijk was dat deze missie overdag werd gevlogen, aangezien de RAF gewoonlijk ’s nachts bombardeerde. Het geallieerde luchtoverwicht was inmiddels zo sterk, dat de Halifaxes en Lancasters zich ook overdag boven Duitsland durfden vertonen. Dat neemt niet weg dat de Flak een te duchten tegenstander bleef. En dat zou de RAF die maandag op een bloedige manier ondervinden. Bij het wegvliegen van het doel werd Halifax LL584 van No. 578 Squadron geraakt in de linkervleugel. De beide motoren aan die kant vielen uit en het toestel verloor zelfs een stuk van de vleugel. De piloot Wood moest al zijn kracht en behendigheid gebruiken om het toestel enigszins bestuurbaar te houden. In een uiterste krachtinspanning probeerde hij zijn Halifax zo ver mogelijk naar het westen te sturen. De bemanning wist dat geallieerde grondtroepen aan het Albertkanaal stonden in België. Mogelijk verkeerden de vliegers bij het kruisen van het kanaal in de buurt van Turnhout dat ze zich al boven bevrijd gebied bevonden, maar ze waren inmiddels al zo laag, dat de bommenwerper niet veel verder meer kwam. Boven Gierle gaf de piloot zijn bemanning bevel het valscherm te gebruiken. Zelf bleef hij plichtsgetrouw zo lang mogelijk aan het stuur en sprong zelf op het allerlaatste nippertje. Hij kwam neer op een luttele tweehonderd meter van de crashplaats van zijn vliegtuig, achter de boerderij van L. Vervoort aan de Lilse Baan. Wood was gewond, maar had veel geluk gehad. Hij was zo laag uit het vliegtuig gesprongen, dat zijn valscherm niet de tijd had gekregen om zich helemaal te openen, maar gelukkig was zijn parachute in de takken van een boom blijven haken. En dan gebeurde er iets heel bijzonders met deze bemanning. Met uitzondering van Archer, de rugkoepelschutter die de pech had pal naast een vrachtwagen met Duitse soldaten te landen en krijgsgevangen werd genomen, werden alle andere bemanningsleden door het verzet opgevangen en ontkwamen aldus aan de greep van de Duitsers. De piloot Wood hing nog maar net in die boom te bengelen, of de jeugdige verzetsman Boni Mellaerts was er al bij. Er was geen tijd te verliezen. Boni maakte Woods parachuteharnas los en nam hem mee richting dorp. De zes vliegeniers vonden een onderkomen bij meerdere verzetsgroepen en vochten gedurende de volgende twee weken zowaar aan hun zijde, tot de bevrijders op 24 september definitief tot in Gierle doordrongen ".
Click Here for the English version of the text above.
Met dank aan Paul & Boni Mellaerts voor de eer en de uitnodiging om deze herdenking te mogen bijwonen. Eveneens oprechte dank aan Geoffrey Wood, zoon van de Halifax-piloot, voor het ter beschikking stellen van de foto's die hij over de jaren heen verzamelde mbt zijn vader.
Dank ook aan Luchtvaartgeschiedenis en Luc Cox voor het gebruik van hun historisch correcte gegevens over het wedervaren van de Halifax en zijn bemanning.
(Tekst : Luc Cox - Jef - Foto’s : Verzameling Geoffrey Wood - Willy - Jef - Filmfragment : Jef)
Klik op de eerste foto voor de filmopname van de herdenking. Klik op de tweede foto voor enkele foto's en klik op de derde foto voor een aantal beelden uit Geoffrey's verzameling van zijn vader Dougles Wood.
