LUchtvaart Nationaal Antwerpen Kempen
LUNAK
SANICOLE AIR SHOW - 11/09/2022
2022 zullen we ons herinneren als het jaar van de lange, hete en droge zomer. Maar aan dat hete en droge verhaal kwam onverwachts een einde in de week voorafgaand aan de Sanicole Airshow. Het resultaat was een compleet verzopen spottersdag op Kleine Brogel (10 september) die we wijselijk links lieten liggen. Ook de avondshow van Sanicole werd geteisterd door regenbuien. De weersvoorspelling voor de dag daarna zag er misschien niet echt zomers uit, maar er stond tenminste geen regen op het programma. Voor de fotografen onder ons zou de voorspelde overwegend bewolkte dag trouwens meer voor- dan nadelen hebben, aangezien wolken het ergste tegenlicht tegenhouden en voor een iets egalere belichting zorgen. Uiteindelijk draaide het allemaal toch een beetje anders uit, met eerst een vrij hardnekkige mist die tot 11.30 uur nagenoeg alle vliegverkeer onmogelijk maakte. Na het optrekken van de mist duurde het niet lang of heel het vliegveld baadde in het zonlicht. Tegen alle verwachtingen in werd het toch nog een namiddagje bakken en veel (slechte) foto’s maken in vol tegenlicht.
Zelf was ik reeds om 8.00 uur op parking C (tegenover het vliegveld) zodat ik snel de static kon aflopen om wat foto’s in de mist te nemen waarna een goede plaats aan de nadarhekkens kon ingenomen worden. Anderen die naar de verderop gelegen parkings A of B gestuurd werden hadden minder geluk : heel lang aanschuiven voor de shuttlebussen die zich vervolgens vastreden in het verkeer dat op weg was naar die parkings… Facebook werd al snel overspoeld met horrorberichten van bezoekers die anderhalf tot 2 uur verspeelden tussen hun aankomst op de parking en het betreden van het vliegveld. Het blijft natuurlijk een huzarenstukje om 40000 bezoekers binnen een tijdspanne van 2 à 3 uur snel op hun bestemming te krijgen !
De organisatoren van de Sanicole airshow pakken ieder jaar uit met een airshow die een mix is van regelmatige deelnemers (The Victors, Thunder Tigers, Royal Jordanian Falcons om er maar enkele te noemen), deelnemers die eens om de zoveel jaar terugkomen (bv. de Zwitserse F/A-18, Belgische NH-90 NFH) en voor Sanicole compleet nieuwe acts (zoals de F-35, Duitse NH-90 TTH, Rich Goodwin met zijn “Jet Pitts”, Griekse “Daedalus” T-6 Texan Mk.II). Jammer genoeg stellen we ook ieder jaar vast dat een behoorlijk aantal aangekondigde deelnemers, dikwijls ook uniek voor Belgie, niet op het appel verschijnen. Dat The Blades, een Engels team bestaande uit hoofdzakelijk ex-RAF piloten, door het overlijden van de Queen afhaakte kunnen we best begrijpen - ze werden trouwens vervangen door Team Raven. Maar hoe verklaren we dan het ontbreken van de F-22 Raptor, P-38 Lightning, Royal Netherlands AF historic flight, Bristol Sycamore, Firebirds team, Lockheed Electra Junior ? Minder dramatisch, maar ook enkele voor de static aangekondigde toestellen blonken uit in afwezigheid : Stijn De Jaeghere’s SV-4C en Pitts S-2, SV-4RS, Red Devils SF-260.
Genoeg kritiek, over naar de orde van de dag : wat was er dan wel te zien ? In de static waren al meteen enkele interessante toestellen te vinden : Grob G.120TP, Diamond Dart, Bell UH-1 OO-DON, Gazelle OO-XDT, Duitse Sea Lynx, 2x Duitse NH-90 TTH, DHC-6 Twin Otter C-GVKI, aangevuld met een resem bekendere toestellen.
De airshow zelf, die vanwege de mist noodgedwongen anderhalf uur later dan voorzien begon, was een naadloze aaneensluiting van vliegdemo’s van hoog niveau. De Duitse NH-90 TTH mocht de spits afbijten, gevolgd door de Belgische NH-90 NFH. Het Griekse “Team Daedalus”, bestaande uit 1 Beechcraft T-6 Texan II met 2 piloten aan boord, zag zijn show beperkt tot een grotendeels horizontaal gebeuren aangezien de mist nog steeds niet volledig weg was. De Zwitserse F/A-18 kon gelukkig wel een aantal verticale maneuvers presenteren, al zullen het vooral de snelle doortochten met condensatie shock cones geweest zijn die het publiek een eerste wow-gevoel bezorgde. De Armée de l’Air, die oorspronkelijk de Rafale demo had toegezegd maar deze later verving door het Mustang X-Ray demo team (met 2 PC-21 trainers) en een parateam, ging met de geplande middagpauze aan de haal. De para’s maakten trouwens gebruik van een Belgische A-400M die vervolgens enkele doorvluchten uitvoerde, o.a. met geopende laadklep. Team Raven bracht de vlekkeloze show die we ondertussen van hen gewoon zijn. Het optreden van de Italiaanse Eurofighter werd gevolgd door enkele doortochten van de Air Belgium A330 NEO en het Thunder Tiger team met 4 F-16’s. Omdat onze Belgische Luchtmacht naarstig op zoek is naar een opvolger voor de overjaarse SF-260’s mag het niet verwonderen dat enkele kandidaten present tekenden op de enige Belgische airshow. Zoals reeds gezegd waren er in de static 2 toestellen van concurrenten Grob en Diamond te bewonderen, Pilatus deed het nog beter door de PC-7 Mk.X in vlucht te presenteren. Na The Victors volgde het volgende wow-moment bij de presentatie van de Italiaanse Alenia C-27J Spartan. Dit onschuldig ogende transportvliegtuig begon zijn show met een heuse roll, waarna nog enkele onwaarschijnlijke maneuvers werden opgevoerd alvorens het luchtruim vrij te maken voor de Aermacchi T-346 jet trainer. De Belgische Agusta A-109 demo ging vooraf aan één van de grotere acts van de dag : de Turkish Stars op Northrop F-5. Het overenthousiaste commentaar van de Turkse commentator was ondergeschikt aan de demo zelf : bijzonder nauwkeurig en zeer knap getimed. Na 20 minuten jet-geweld was het tijd voor enkele rustigere presentaties : de Red Bull B-25, gevolgd door het Baby Blue demo team van de Deense luchtmacht. Waar echter iedereen zat op te wachten : de F-35 van de USAF, gevlogen door Major Kristin “Beo” Wolfe. Haar show was beperkt tot een hoofdzakelijk horizontaal programma, met heel veel afterburner gebulder. Na haar eigen voorstelling zocht ze het gezelschap op van de P-51 Mustang “The Hun Hunter \ Texas” om samen hiermee nog enkele doorvluchten uit te voeren als USAF Heritage Flight. Vervolgens zorgde Rich Goodwin voor een rustpunt (alhoewel…) in de airshow met zijn “Jet Pitts” waarmee hij een indrukwekkende acrovoorstelling vloog. Het volgende team dat zijn opwachting maakte waren de Royal Jordanian Falcons, maar hun optreden werd voor de echte vliegtuigliefhebbers even later overklast door de snelle low pass van de Mig 15 UTI LN-MIG op weg van een Franse airshow naar Kleine Brogel voor refuelling. Stijn De Jaeghere mocht zijn prachtige T-6 Harvard voorvliegen in een spectaculaire acrodemonstratie, gevolgd door de Tsjechische W-3 Sokol heli die een vrij lang uitgesponnen demo vloog. Volgend hoogtepunt van de dag : de Saudi Hawks in hun groene British Aerospace Hawk trainers. Het is duidelijk waar de Saudi’s hun mosterd hebben gehaald, want heel hun show ademt “Red Arrows”. Niet dat daar iets op tegen is, integendeel ! Afsluiter was, hoe kan het anders, de Belgian Air Force F-16 demo door Steven “Vrieske” De Vries die voor het laatste wow-moment zorgde. Schitterende demo, met heel veel afterburner en veel flares, afwisselend maneuvrerend in horizontale en verticale vlakken, zonder twijfel het allerbeste van de dag.
Als we de Sanicole Airshow van 2022 moeten samenvatten kunnen we kort zijn. De airshow zelf was prima, over het aantal niet opdagende deelnemers kunnen we minder positief zijn. Parkeerproblemen en shuttlebusperikelen konden misschien deels vermeden worden maar gezien de grote publieksopkomst is enige relativering en begrip wel gepast. Al bij al : good show !
(Tekst: Guido Van Roy - Foto's: Guido Van Roy - Gunther Matterne & Sam Pets)
Klik op onderstaande foto voor een beeldverslag van de Sanicole Air Show van Guido. klik op de foto daarna voor de fotoreeksen van Gunther en Sam.
2022 zullen we ons herinneren als het jaar van de lange, hete en droge zomer. Maar aan dat hete en droge verhaal kwam onverwachts een einde in de week voorafgaand aan de Sanicole Airshow. Het resultaat was een compleet verzopen spottersdag op Kleine Brogel (10 september) die we wijselijk links lieten liggen. Ook de avondshow van Sanicole werd geteisterd door regenbuien. De weersvoorspelling voor de dag daarna zag er misschien niet echt zomers uit, maar er stond tenminste geen regen op het programma. Voor de fotografen onder ons zou de voorspelde overwegend bewolkte dag trouwens meer voor- dan nadelen hebben, aangezien wolken het ergste tegenlicht tegenhouden en voor een iets egalere belichting zorgen. Uiteindelijk draaide het allemaal toch een beetje anders uit, met eerst een vrij hardnekkige mist die tot 11.30 uur nagenoeg alle vliegverkeer onmogelijk maakte. Na het optrekken van de mist duurde het niet lang of heel het vliegveld baadde in het zonlicht. Tegen alle verwachtingen in werd het toch nog een namiddagje bakken en veel (slechte) foto’s maken in vol tegenlicht.
Zelf was ik reeds om 8.00 uur op parking C (tegenover het vliegveld) zodat ik snel de static kon aflopen om wat foto’s in de mist te nemen waarna een goede plaats aan de nadarhekkens kon ingenomen worden. Anderen die naar de verderop gelegen parkings A of B gestuurd werden hadden minder geluk : heel lang aanschuiven voor de shuttlebussen die zich vervolgens vastreden in het verkeer dat op weg was naar die parkings… Facebook werd al snel overspoeld met horrorberichten van bezoekers die anderhalf tot 2 uur verspeelden tussen hun aankomst op de parking en het betreden van het vliegveld. Het blijft natuurlijk een huzarenstukje om 40000 bezoekers binnen een tijdspanne van 2 à 3 uur snel op hun bestemming te krijgen !
De organisatoren van de Sanicole airshow pakken ieder jaar uit met een airshow die een mix is van regelmatige deelnemers (The Victors, Thunder Tigers, Royal Jordanian Falcons om er maar enkele te noemen), deelnemers die eens om de zoveel jaar terugkomen (bv. de Zwitserse F/A-18, Belgische NH-90 NFH) en voor Sanicole compleet nieuwe acts (zoals de F-35, Duitse NH-90 TTH, Rich Goodwin met zijn “Jet Pitts”, Griekse “Daedalus” T-6 Texan Mk.II). Jammer genoeg stellen we ook ieder jaar vast dat een behoorlijk aantal aangekondigde deelnemers, dikwijls ook uniek voor Belgie, niet op het appel verschijnen. Dat The Blades, een Engels team bestaande uit hoofdzakelijk ex-RAF piloten, door het overlijden van de Queen afhaakte kunnen we best begrijpen - ze werden trouwens vervangen door Team Raven. Maar hoe verklaren we dan het ontbreken van de F-22 Raptor, P-38 Lightning, Royal Netherlands AF historic flight, Bristol Sycamore, Firebirds team, Lockheed Electra Junior ? Minder dramatisch, maar ook enkele voor de static aangekondigde toestellen blonken uit in afwezigheid : Stijn De Jaeghere’s SV-4C en Pitts S-2, SV-4RS, Red Devils SF-260.
Genoeg kritiek, over naar de orde van de dag : wat was er dan wel te zien ? In de static waren al meteen enkele interessante toestellen te vinden : Grob G.120TP, Diamond Dart, Bell UH-1 OO-DON, Gazelle OO-XDT, Duitse Sea Lynx, 2x Duitse NH-90 TTH, DHC-6 Twin Otter C-GVKI, aangevuld met een resem bekendere toestellen.
De airshow zelf, die vanwege de mist noodgedwongen anderhalf uur later dan voorzien begon, was een naadloze aaneensluiting van vliegdemo’s van hoog niveau. De Duitse NH-90 TTH mocht de spits afbijten, gevolgd door de Belgische NH-90 NFH. Het Griekse “Team Daedalus”, bestaande uit 1 Beechcraft T-6 Texan II met 2 piloten aan boord, zag zijn show beperkt tot een grotendeels horizontaal gebeuren aangezien de mist nog steeds niet volledig weg was. De Zwitserse F/A-18 kon gelukkig wel een aantal verticale maneuvers presenteren, al zullen het vooral de snelle doortochten met condensatie shock cones geweest zijn die het publiek een eerste wow-gevoel bezorgde. De Armée de l’Air, die oorspronkelijk de Rafale demo had toegezegd maar deze later verving door het Mustang X-Ray demo team (met 2 PC-21 trainers) en een parateam, ging met de geplande middagpauze aan de haal. De para’s maakten trouwens gebruik van een Belgische A-400M die vervolgens enkele doorvluchten uitvoerde, o.a. met geopende laadklep. Team Raven bracht de vlekkeloze show die we ondertussen van hen gewoon zijn. Het optreden van de Italiaanse Eurofighter werd gevolgd door enkele doortochten van de Air Belgium A330 NEO en het Thunder Tiger team met 4 F-16’s. Omdat onze Belgische Luchtmacht naarstig op zoek is naar een opvolger voor de overjaarse SF-260’s mag het niet verwonderen dat enkele kandidaten present tekenden op de enige Belgische airshow. Zoals reeds gezegd waren er in de static 2 toestellen van concurrenten Grob en Diamond te bewonderen, Pilatus deed het nog beter door de PC-7 Mk.X in vlucht te presenteren. Na The Victors volgde het volgende wow-moment bij de presentatie van de Italiaanse Alenia C-27J Spartan. Dit onschuldig ogende transportvliegtuig begon zijn show met een heuse roll, waarna nog enkele onwaarschijnlijke maneuvers werden opgevoerd alvorens het luchtruim vrij te maken voor de Aermacchi T-346 jet trainer. De Belgische Agusta A-109 demo ging vooraf aan één van de grotere acts van de dag : de Turkish Stars op Northrop F-5. Het overenthousiaste commentaar van de Turkse commentator was ondergeschikt aan de demo zelf : bijzonder nauwkeurig en zeer knap getimed. Na 20 minuten jet-geweld was het tijd voor enkele rustigere presentaties : de Red Bull B-25, gevolgd door het Baby Blue demo team van de Deense luchtmacht. Waar echter iedereen zat op te wachten : de F-35 van de USAF, gevlogen door Major Kristin “Beo” Wolfe. Haar show was beperkt tot een hoofdzakelijk horizontaal programma, met heel veel afterburner gebulder. Na haar eigen voorstelling zocht ze het gezelschap op van de P-51 Mustang “The Hun Hunter \ Texas” om samen hiermee nog enkele doorvluchten uit te voeren als USAF Heritage Flight. Vervolgens zorgde Rich Goodwin voor een rustpunt (alhoewel…) in de airshow met zijn “Jet Pitts” waarmee hij een indrukwekkende acrovoorstelling vloog. Het volgende team dat zijn opwachting maakte waren de Royal Jordanian Falcons, maar hun optreden werd voor de echte vliegtuigliefhebbers even later overklast door de snelle low pass van de Mig 15 UTI LN-MIG op weg van een Franse airshow naar Kleine Brogel voor refuelling. Stijn De Jaeghere mocht zijn prachtige T-6 Harvard voorvliegen in een spectaculaire acrodemonstratie, gevolgd door de Tsjechische W-3 Sokol heli die een vrij lang uitgesponnen demo vloog. Volgend hoogtepunt van de dag : de Saudi Hawks in hun groene British Aerospace Hawk trainers. Het is duidelijk waar de Saudi’s hun mosterd hebben gehaald, want heel hun show ademt “Red Arrows”. Niet dat daar iets op tegen is, integendeel ! Afsluiter was, hoe kan het anders, de Belgian Air Force F-16 demo door Steven “Vrieske” De Vries die voor het laatste wow-moment zorgde. Schitterende demo, met heel veel afterburner en veel flares, afwisselend maneuvrerend in horizontale en verticale vlakken, zonder twijfel het allerbeste van de dag.
Als we de Sanicole Airshow van 2022 moeten samenvatten kunnen we kort zijn. De airshow zelf was prima, over het aantal niet opdagende deelnemers kunnen we minder positief zijn. Parkeerproblemen en shuttlebusperikelen konden misschien deels vermeden worden maar gezien de grote publieksopkomst is enige relativering en begrip wel gepast. Al bij al : good show !
(Tekst: Guido Van Roy - Foto's: Guido Van Roy - Gunther Matterne & Sam Pets)
Klik op onderstaande foto voor een beeldverslag van de Sanicole Air Show van Guido. klik op de foto daarna voor de fotoreeksen van Gunther en Sam.
