LUchtvaart Nationaal Antwerpen Kempen
LUNAK
20211016 HERDENKING CRASH LANCASTER LL639 MOLENBEERSEL
Naar aanleiding van een prachtige en respectvolle herdenking die door de mensen van Molenbeersel (Kinrooi) werd georganiseerd was een delegatie van het Plane Hunters Research and Recovery Team Belgium aanwezig en werd onze Voorzitter Benny Ceulaers uitgenodigd als gastspreker. Er werd een nieuwe gedenkplaat ingehuldigd en toegevoegd aan het reeds bestaande monument in de Haeldersheidestraat. Tevens werd hulde gebracht aan de bemanning van de Avro Lancaster LL639 van het 514 Squadron RAF (Royal Air Force) die er in de nacht van 11 op 12 april 1944 neerkwam niet ver van de plaats waar het monument werd opgericht.
Hierna het welkomstwoord dat medeorganisator Linda Driesens richtte tot de aanwezigen:
“ Beste genodigden, we heten jullie allemaal hartelijk welkom. 23 jaar na het oprichten van dit monument zijn we hier samen om een informatiebord te onthullen ter nagedachtenis van de bemanningsleden van de Lancaster LL639 die 77 jaar geleden hier tijdens de oorlog neerstortte. Het begon in mei 1995 met een bezoek van Clive en Judith. Ze zochten de plek waar het vliegtuig van Clive’s peetoom op 11 april 1944 neerstortte. Een jaar later hebben Edward Humes, de enige overlevende, en Clive’s familie dit monument onthuld.
Voor ons was het de start van iets bijzonders: emotionele verhalen, leren over geschiedenis en de oorlog, ontmoetingen waaruit vriendschappen ontstonden...
Er kwamen verschillende familieleden uit Australië en Engeland op bezoek. Ieder met hun eigen verhaal en speciale herinneringen. De laatste jaren zijn er verschillende onderdelen gevonden van het vliegtuig. En zo kwamen we vorig weekend op het idee om aluminium stukken te laten smelten en te gieten tot deze unieke Lancaster.
Speciale dank aan iedereen die hieraan meeholpen! Oorlog doet ook wel eens vriendschappen ontstaan. Hun dood onze vrijheid !!! ”
Hierna de tekst die vermeld staat op het informatiebord:
“ In het voorjaar van 1944 waren de geallieerden volop bezig met de voorbereiding op D-Day. De Royal Air Force had een zeer belangrijk aandeel in deze voorbereiding. Hun taak bestond uit het vernietigen van spoorwegknooppunten / Duitse militaire kampen / bruggen en wegen. Het zogenaamde “Transportation Plan” zorgde ervoor dat de Duitse troepen geen versterkingen konden sturen naar de streek van Normandië.
Zo ook in de nacht van 11/12 april 1944. In totaal werden er die nacht liefst 352 bommenwerpers uitgestuurd om het spoorwegknooppunt in de Duitse stad Aken te bombarderen.
Eén van deze toestellen was de Lancaster LL639 van het 514de Squadron. Opgestegen vanuit hun Britse basis in Waterbeach zette piloot P/O “Bill” Thackray en zijn crew koers naar Aken. De heenvlucht verliep probleemloos en bommenrichter F/Sgt. “ Jack” Moulsdale kon zijn lading boven het doel droppen. De raid was zeer succesvol, de missie van 11 april zou later bekend staan als de zwaarste klap voor de spoorweginfrastructuur in Aken van de hele oorlog.
De terugweg zou een heel ander verhaal worden. Vanop hun basissen in Venlo en Sint-Truiden waren de Duitse Nachtjagers ondertussen opgestegen om de terugkerende bommenwerpers te onderscheppen en neer te halen. Uffz. Fischer van het 12/NJG1 kroop omstreeks 23.15 uur met zijn toestel ongezien onder de Lancaster LL639 en vuurde een salvo af op de rechtervleugel. Al snel stond de rechterbuitenmotor in vuur en vlam. De hitte was zo hevig dat de motor compleet afbrak. De bommenwerper was nu onbestuurbaar geworden en het sein werd gegeven aan de bemanning om het toestel snel te verlaten. De navigator Sgt. “Eddie” Humes kon al snel springen en landde veilig met zijn valscherm in de buurt van Molenbeersel. De rest van de bemanning had geen schijn van kans en stortte met het toestel te pletter in het veld hiernaast, niemand aan boord zou de klap overleven.
De stoffelijke resten van de “Thackray crew” werden op 15 april 1944 begraven op de begraafplaats naast het vliegveld van Sint-Truiden. Na de oorlog werden de graven overgebracht naar de begraafplaats te Heverlee waar ze nog steeds rusten.
Sgt. Humes werd krijgsgevangen genomen en zou de oorlog overleven. Op 11 juli 1998 keerde Eddie Humes samen met zijn vrouw terug naar de crashplaats om het monument voor zijn vrienden te onthullen.
Deze jongens gaven hun leven voor onze vrijheid.”
Het verhaal van het wedervaren van Sgt "Eddie" Humes kan u hier terugvinden.
Niet alleen werd er een gedenkplaat toegevoegd, er werd eveneens een aluminium model van een Lancaster model permanent mee geïntegreerd in het monument. Een prachtig initiatief waar al een even mooi verhaal aan voorafging. Ik laat Linda graag opnieuw aan het woord:
“ Enkele jaren geleden kregen we van de heer Laveaux een zakje aluminiumdruppels afkomstig van de Lancaster LL639. 10 oktober 2021, de zondag voor de herdenking zaten wij aan de koffie en kregen wij het idee om iets te doen met deze gevonden aluminiumdruppels. Bij ons in de buurt, meer bepaald in Hunsel (Nederland) staat er een monument voor een neergestorte Lancaster met daarbij een kunstwerk uit aluminium.
Omstreeks 16.00 uur belden we de heer Henrie Vliegen op met de vraag of hij ons hierbij kon helpen omdat hij voor zijn oppensioenstelling werkzaam was geweest in een gieterij. Hij kwam onmiddellijk bij ons langs om te luisteren naar onze bedoelingen. Even nadien vertrok hij naar huis met de aluminiumkorrels en ging onmiddellijk aan de slag. Hij maakte een mal waarvoor hij als voorbeeld een miniatuur Lancaster uit messing gebruikte die wij in 1998 als geschenk hadden gekregen van de enige overlevende van de crash, navigator Edward Humes.
Om 22.00 uur stond Henrie al terug bij ons thuis met de prachtige en unieke Lancaster in zijn handen! In die korte tijd had hij de mal gemaakt met speciaal zand die hij vervolgens had volgegoten met de gesmolten aluminiumkorrels afkomstig van Lancaster LL369. Hij was heel blij dat het gelukt was en wij ook natuurlijk! De echtgenote van Henrie bezorgde ons een paar foto’s van het gietproces en het uiteindelijke resultaat. “
Het was een prachtig eerbetoon waarvoor een dikke proficiat aan iedereen die zich hebben ingezet om het monument op te richten, te onderhouden en vooral om het verhaal van de LL639 en de nagedachtenis aan de bemanning van de Lancaster te blijven herinneren en over te dragen aan de toekomstige generaties zodat de offergave van deze helden nooit zal vergeten worden.
Met zeer speciale dank aan:
Familie Driessens - Navigator Eddie Humes - 514 Sqn History Society Waterbeach - Plane Hunters Research/Recovery Team Belgium v.z.w. - Gemeentebestuur Kinrooi & Burgemeester Jo Brouns - Mr Hubert Van Eygen - Mr Henrie Vliegen - Mr Laveaux en anderen.
(Tekst : Linda Driessens - Benny Ceulaers - Jef Pets / Beeldmateriaal : Wim Govaerts en Jef Pets)
Klik op de eerste foto voor de beeldmontage van deze herdenking, op de tweede foto, de banner met de crewleden, voor de fotoreeks van de bemanningsleden en klik op de derde foto voor de filmcompilatie.
Naar aanleiding van een prachtige en respectvolle herdenking die door de mensen van Molenbeersel (Kinrooi) werd georganiseerd was een delegatie van het Plane Hunters Research and Recovery Team Belgium aanwezig en werd onze Voorzitter Benny Ceulaers uitgenodigd als gastspreker. Er werd een nieuwe gedenkplaat ingehuldigd en toegevoegd aan het reeds bestaande monument in de Haeldersheidestraat. Tevens werd hulde gebracht aan de bemanning van de Avro Lancaster LL639 van het 514 Squadron RAF (Royal Air Force) die er in de nacht van 11 op 12 april 1944 neerkwam niet ver van de plaats waar het monument werd opgericht.
Hierna het welkomstwoord dat medeorganisator Linda Driesens richtte tot de aanwezigen:
“ Beste genodigden, we heten jullie allemaal hartelijk welkom. 23 jaar na het oprichten van dit monument zijn we hier samen om een informatiebord te onthullen ter nagedachtenis van de bemanningsleden van de Lancaster LL639 die 77 jaar geleden hier tijdens de oorlog neerstortte. Het begon in mei 1995 met een bezoek van Clive en Judith. Ze zochten de plek waar het vliegtuig van Clive’s peetoom op 11 april 1944 neerstortte. Een jaar later hebben Edward Humes, de enige overlevende, en Clive’s familie dit monument onthuld.
Voor ons was het de start van iets bijzonders: emotionele verhalen, leren over geschiedenis en de oorlog, ontmoetingen waaruit vriendschappen ontstonden...
Er kwamen verschillende familieleden uit Australië en Engeland op bezoek. Ieder met hun eigen verhaal en speciale herinneringen. De laatste jaren zijn er verschillende onderdelen gevonden van het vliegtuig. En zo kwamen we vorig weekend op het idee om aluminium stukken te laten smelten en te gieten tot deze unieke Lancaster.
Speciale dank aan iedereen die hieraan meeholpen! Oorlog doet ook wel eens vriendschappen ontstaan. Hun dood onze vrijheid !!! ”
Hierna de tekst die vermeld staat op het informatiebord:
“ In het voorjaar van 1944 waren de geallieerden volop bezig met de voorbereiding op D-Day. De Royal Air Force had een zeer belangrijk aandeel in deze voorbereiding. Hun taak bestond uit het vernietigen van spoorwegknooppunten / Duitse militaire kampen / bruggen en wegen. Het zogenaamde “Transportation Plan” zorgde ervoor dat de Duitse troepen geen versterkingen konden sturen naar de streek van Normandië.
Zo ook in de nacht van 11/12 april 1944. In totaal werden er die nacht liefst 352 bommenwerpers uitgestuurd om het spoorwegknooppunt in de Duitse stad Aken te bombarderen.
Eén van deze toestellen was de Lancaster LL639 van het 514de Squadron. Opgestegen vanuit hun Britse basis in Waterbeach zette piloot P/O “Bill” Thackray en zijn crew koers naar Aken. De heenvlucht verliep probleemloos en bommenrichter F/Sgt. “ Jack” Moulsdale kon zijn lading boven het doel droppen. De raid was zeer succesvol, de missie van 11 april zou later bekend staan als de zwaarste klap voor de spoorweginfrastructuur in Aken van de hele oorlog.
De terugweg zou een heel ander verhaal worden. Vanop hun basissen in Venlo en Sint-Truiden waren de Duitse Nachtjagers ondertussen opgestegen om de terugkerende bommenwerpers te onderscheppen en neer te halen. Uffz. Fischer van het 12/NJG1 kroop omstreeks 23.15 uur met zijn toestel ongezien onder de Lancaster LL639 en vuurde een salvo af op de rechtervleugel. Al snel stond de rechterbuitenmotor in vuur en vlam. De hitte was zo hevig dat de motor compleet afbrak. De bommenwerper was nu onbestuurbaar geworden en het sein werd gegeven aan de bemanning om het toestel snel te verlaten. De navigator Sgt. “Eddie” Humes kon al snel springen en landde veilig met zijn valscherm in de buurt van Molenbeersel. De rest van de bemanning had geen schijn van kans en stortte met het toestel te pletter in het veld hiernaast, niemand aan boord zou de klap overleven.
De stoffelijke resten van de “Thackray crew” werden op 15 april 1944 begraven op de begraafplaats naast het vliegveld van Sint-Truiden. Na de oorlog werden de graven overgebracht naar de begraafplaats te Heverlee waar ze nog steeds rusten.
Sgt. Humes werd krijgsgevangen genomen en zou de oorlog overleven. Op 11 juli 1998 keerde Eddie Humes samen met zijn vrouw terug naar de crashplaats om het monument voor zijn vrienden te onthullen.
Deze jongens gaven hun leven voor onze vrijheid.”
Het verhaal van het wedervaren van Sgt "Eddie" Humes kan u hier terugvinden.
Niet alleen werd er een gedenkplaat toegevoegd, er werd eveneens een aluminium model van een Lancaster model permanent mee geïntegreerd in het monument. Een prachtig initiatief waar al een even mooi verhaal aan voorafging. Ik laat Linda graag opnieuw aan het woord:
“ Enkele jaren geleden kregen we van de heer Laveaux een zakje aluminiumdruppels afkomstig van de Lancaster LL639. 10 oktober 2021, de zondag voor de herdenking zaten wij aan de koffie en kregen wij het idee om iets te doen met deze gevonden aluminiumdruppels. Bij ons in de buurt, meer bepaald in Hunsel (Nederland) staat er een monument voor een neergestorte Lancaster met daarbij een kunstwerk uit aluminium.
Omstreeks 16.00 uur belden we de heer Henrie Vliegen op met de vraag of hij ons hierbij kon helpen omdat hij voor zijn oppensioenstelling werkzaam was geweest in een gieterij. Hij kwam onmiddellijk bij ons langs om te luisteren naar onze bedoelingen. Even nadien vertrok hij naar huis met de aluminiumkorrels en ging onmiddellijk aan de slag. Hij maakte een mal waarvoor hij als voorbeeld een miniatuur Lancaster uit messing gebruikte die wij in 1998 als geschenk hadden gekregen van de enige overlevende van de crash, navigator Edward Humes.
Om 22.00 uur stond Henrie al terug bij ons thuis met de prachtige en unieke Lancaster in zijn handen! In die korte tijd had hij de mal gemaakt met speciaal zand die hij vervolgens had volgegoten met de gesmolten aluminiumkorrels afkomstig van Lancaster LL369. Hij was heel blij dat het gelukt was en wij ook natuurlijk! De echtgenote van Henrie bezorgde ons een paar foto’s van het gietproces en het uiteindelijke resultaat. “
Het was een prachtig eerbetoon waarvoor een dikke proficiat aan iedereen die zich hebben ingezet om het monument op te richten, te onderhouden en vooral om het verhaal van de LL639 en de nagedachtenis aan de bemanning van de Lancaster te blijven herinneren en over te dragen aan de toekomstige generaties zodat de offergave van deze helden nooit zal vergeten worden.
Met zeer speciale dank aan:
Familie Driessens - Navigator Eddie Humes - 514 Sqn History Society Waterbeach - Plane Hunters Research/Recovery Team Belgium v.z.w. - Gemeentebestuur Kinrooi & Burgemeester Jo Brouns - Mr Hubert Van Eygen - Mr Henrie Vliegen - Mr Laveaux en anderen.
(Tekst : Linda Driessens - Benny Ceulaers - Jef Pets / Beeldmateriaal : Wim Govaerts en Jef Pets)
Klik op de eerste foto voor de beeldmontage van deze herdenking, op de tweede foto, de banner met de crewleden, voor de fotoreeks van de bemanningsleden en klik op de derde foto voor de filmcompilatie.
