LUchtvaart Nationaal Antwerpen Kempen
LUNAK
RIP HB-JJE
Wie regelmatig langs de N227 (Tervuursesteenweg) in de buurt van Steenokkerzeel passeert is al jaren vertrouwd met het zicht op een afgeleefd passagiersvliegtuig met een groene staart en een (niet meer zo) witte romp ter hoogte van de tunnel onder runway 25L/07R van Brussels Airport. Wen er alvast maar aan : het toestel, de Boeing 757 HB-JJE in de kleuren van EC Air is niet meer…
De Boeing 757 met Manufacturer Serial Number (MSN) 27219 en Line Number 596 zag het levenslicht op de Boeing productielijn in Renton, Washington (rol out 14 december 1993, 1e vlucht 13 januari 1994). De commerciële benaming was Boeing 757-200 (ook 757 Series 200 genoemd), maar formeel was dit toestel een 757-204, waarbij de 04 verwees naar de klant die het toestel oorspronkelijk bestelde : Britannia Airways.
Het toestel kreeg de Britse registratie G-BYAN en werd door Britannia Airways ingezet op chartervluchten, hoofdzakelijk voor touroperators behorend tot de Thomson Travel Group die sinds 1965 eigenaar was geworden van deze luchtvaartmaatschappij. Na de overname van Thomson Travel Group door de Duitse TUI Group in 2000 volgde in 2005 een naamswijziging van Britannia Airways in Thomsonfly. G-BYAN werd dan van de kleuren van Thomsonfly voorzien, al waren in april 2004 al “Thomson.co.uk” titels op de romp aangebracht.
Toen in 2007 de Thomson Travel Group versmolt met haar voormalige concurrent First Choice Holidays volgde hierop ook de samensmelting van de twee respectievelijke luchtvaartmaatschappijen van de reisorganisaties : Thomsonfly en First Choice Airways welke vanaf 1 november 2008 samen als een nieuwe entiteit door het leven zouden gaan onder de naam Thomson Airways.
Van december 2007 tot mei 2011 werd G-BYAN geleased door TUIfly Nordic, de Scandinavische zustermaatschappij van Thomsonfly. Het toestel werd daarbij in Zweden geregistreerd als SE-RFP. Net voor de start van deze leasingperiode werd het toestel bovendien voorzien van winglets.
Na het Scandinavische avontuur werd onze Boeing 757 in mei 2011 opnieuw in Groot-Brittannië geregistreerd als G-OOBR voor Thomson Airways. Het zou verder vakantievluchten uitvoeren tot het in april 2013 buiten dienst werd gesteld en in juni 2013 verkocht werd aan de Zwitserse maatschappij PrivatAir, waarbij de registratie HB-JJE werd toegekend.
PrivatAir was vanaf 1995 actief als commerciële luchtvaartmaatschappij, die behalve chartervluchten ook lijndiensten vloog voor andere luchtvaartmaatschappijen zoals o.a. Lufthansa en SAS. Eind 2018 volgde het faillissement van deze Zwitserse maatschappij.
Van eind november 2013 tot december 2015 vloog PrivatAir de HB-JJE voor rekening van EC Air (voluit Equatorial Congo Airlines SA), de nationale luchtvaartmaatschappij van de Congolese Republiek met Brazzaville als thuisbasis. De 757 kreeg daarbij de fraaie EC Air schildering (de vorige maanden was HB-JJE volledig wit zonder enige titels of logo’s) en de naam “Rivière Sangha”. EC Air stapelde echter zodanig veel schulden op dat PrivatAir zich genoodzaakt zag zich terug te trekken uit de vluchtoperaties van de Congolese maatschappij. PrivatAir hield er een flinke financiële kater aan over, die zeker zal meegespeeld hebben in het latere faillissement.
De Boeing 757 HB-JJE kwam dus vroeger dan verwacht terug naar Europa waar hij op 17 december 2015 zijn allerlaatste landing maakte op Brussels Airport. Hier werden 2 PrivatAir/EC Air Boeing 737’s in een hangar ondergebracht maar de 757 HB-JJE werd in open lucht geparkeerd en belandde uiteindelijk op zijn finale parkeerplaats op platform 5 naast runway 25L/07R. Na het faillissement van EC Air in oktober 2016 werden de 3 toestellen in beslag genomen. In plaats van 3 vliegtuigen die tijdelijk geparkeerd stonden maar in principe elk moment weer inzetbaar waren, werd Brussels Airport nu geconfronteerd met de vervelende situatie van 3 toestellen die allicht voor geruime tijd parkeerruimte zouden innemen, parkeerruimte die waarschijnlijk nooit zou vergoed worden.
Aanvankelijk stond de Boeing 757 opgesteld ongeveer parallel aan runway 25L/07R, met de neus richting Zaventem. Naderhand werd het toestel 90° gedraaid, haaks op runway 25L/07R dus, met de neus richting Kortenberg.
Begin 2024 werd de 757 verkocht aan de firma Eco-Fly (een Zwitsers bedrijf gespecialiseerd in het ecologisch recycleren van vliegtuigen en vliegtuigonderdelen), en dat betekende meteen het begin van het einde voor HB-JJE. In maart 2024 werd aarzelend begonnen met de sloop. In eerste instantie werden waardevolle of verkoopbare interieurelementen en cockpitinstrumenten gerecupereerd. Pas in juni werd de linkermotor weggehaald (de rechtermotor was al in februari 2017 verwijderd), gevolgd door het onderstel. Na die laatste ingreep rustte de romp op een eenvoudige houten constructie tot de finale doodsteek kwam op 2 juli toen het volledige staartgedeelte van de romp gescheiden werd. Op 3 juli werd het voorste deel van de romp tot net na de tweede toegangsdeur losgemaakt en netjes op het beton gelegd naast de rest van het toestel. Op 4 juli waren de vleugels reeds flink ingekort en was duidelijk te zien dat ook de achterste romphelft klaar was om weggenomen te worden. Vanaf dan ging het snel en verdwenen de laatste restanten van wat ruim 8 jaar lang ongewild een echte blikvanger voor de luchthaven was. Wat overblijft is een leeg platform...
Brussels Airport behoudt één stuk vleugel als studieobject i.v.m. de gedragingen van vliegtuigconstructies bij langdurige blootstelling aan diverse weersomstandigheden. Het voorste rompdeel werd op transport gezien op een dieplader van de Civiele Bescherming en zal allicht nog een 2e leven krijgen bij evacuatie- of brandoefeningen. Mogelijk is dit lot ook het achterste rompgedeelte beschoren, want ook dat werd met een dieplader, weliswaar van een privéfirma, weggevoerd. Het vleugelmiddenstuk werd in stukken geknipt en belandde aldus in de schrootcontainer.
Kleinere objecten die niet langer in de luchtvaart te gebruiken zijn vinden ongetwijfeld hun weg naar verzamelaars in binnen- en buitenland.
Zo blijft de herinnering aan HB-JJE toch nog een klein beetje in stand !
(Tekst: Guido Van Roy - Foto’s: Jef Pets & Guido Van Roy)
Klik op onderstaande foto voor een beeldverslag.
Wie regelmatig langs de N227 (Tervuursesteenweg) in de buurt van Steenokkerzeel passeert is al jaren vertrouwd met het zicht op een afgeleefd passagiersvliegtuig met een groene staart en een (niet meer zo) witte romp ter hoogte van de tunnel onder runway 25L/07R van Brussels Airport. Wen er alvast maar aan : het toestel, de Boeing 757 HB-JJE in de kleuren van EC Air is niet meer…
De Boeing 757 met Manufacturer Serial Number (MSN) 27219 en Line Number 596 zag het levenslicht op de Boeing productielijn in Renton, Washington (rol out 14 december 1993, 1e vlucht 13 januari 1994). De commerciële benaming was Boeing 757-200 (ook 757 Series 200 genoemd), maar formeel was dit toestel een 757-204, waarbij de 04 verwees naar de klant die het toestel oorspronkelijk bestelde : Britannia Airways.
Het toestel kreeg de Britse registratie G-BYAN en werd door Britannia Airways ingezet op chartervluchten, hoofdzakelijk voor touroperators behorend tot de Thomson Travel Group die sinds 1965 eigenaar was geworden van deze luchtvaartmaatschappij. Na de overname van Thomson Travel Group door de Duitse TUI Group in 2000 volgde in 2005 een naamswijziging van Britannia Airways in Thomsonfly. G-BYAN werd dan van de kleuren van Thomsonfly voorzien, al waren in april 2004 al “Thomson.co.uk” titels op de romp aangebracht.
Toen in 2007 de Thomson Travel Group versmolt met haar voormalige concurrent First Choice Holidays volgde hierop ook de samensmelting van de twee respectievelijke luchtvaartmaatschappijen van de reisorganisaties : Thomsonfly en First Choice Airways welke vanaf 1 november 2008 samen als een nieuwe entiteit door het leven zouden gaan onder de naam Thomson Airways.
Van december 2007 tot mei 2011 werd G-BYAN geleased door TUIfly Nordic, de Scandinavische zustermaatschappij van Thomsonfly. Het toestel werd daarbij in Zweden geregistreerd als SE-RFP. Net voor de start van deze leasingperiode werd het toestel bovendien voorzien van winglets.
Na het Scandinavische avontuur werd onze Boeing 757 in mei 2011 opnieuw in Groot-Brittannië geregistreerd als G-OOBR voor Thomson Airways. Het zou verder vakantievluchten uitvoeren tot het in april 2013 buiten dienst werd gesteld en in juni 2013 verkocht werd aan de Zwitserse maatschappij PrivatAir, waarbij de registratie HB-JJE werd toegekend.
PrivatAir was vanaf 1995 actief als commerciële luchtvaartmaatschappij, die behalve chartervluchten ook lijndiensten vloog voor andere luchtvaartmaatschappijen zoals o.a. Lufthansa en SAS. Eind 2018 volgde het faillissement van deze Zwitserse maatschappij.
Van eind november 2013 tot december 2015 vloog PrivatAir de HB-JJE voor rekening van EC Air (voluit Equatorial Congo Airlines SA), de nationale luchtvaartmaatschappij van de Congolese Republiek met Brazzaville als thuisbasis. De 757 kreeg daarbij de fraaie EC Air schildering (de vorige maanden was HB-JJE volledig wit zonder enige titels of logo’s) en de naam “Rivière Sangha”. EC Air stapelde echter zodanig veel schulden op dat PrivatAir zich genoodzaakt zag zich terug te trekken uit de vluchtoperaties van de Congolese maatschappij. PrivatAir hield er een flinke financiële kater aan over, die zeker zal meegespeeld hebben in het latere faillissement.
De Boeing 757 HB-JJE kwam dus vroeger dan verwacht terug naar Europa waar hij op 17 december 2015 zijn allerlaatste landing maakte op Brussels Airport. Hier werden 2 PrivatAir/EC Air Boeing 737’s in een hangar ondergebracht maar de 757 HB-JJE werd in open lucht geparkeerd en belandde uiteindelijk op zijn finale parkeerplaats op platform 5 naast runway 25L/07R. Na het faillissement van EC Air in oktober 2016 werden de 3 toestellen in beslag genomen. In plaats van 3 vliegtuigen die tijdelijk geparkeerd stonden maar in principe elk moment weer inzetbaar waren, werd Brussels Airport nu geconfronteerd met de vervelende situatie van 3 toestellen die allicht voor geruime tijd parkeerruimte zouden innemen, parkeerruimte die waarschijnlijk nooit zou vergoed worden.
Aanvankelijk stond de Boeing 757 opgesteld ongeveer parallel aan runway 25L/07R, met de neus richting Zaventem. Naderhand werd het toestel 90° gedraaid, haaks op runway 25L/07R dus, met de neus richting Kortenberg.
Begin 2024 werd de 757 verkocht aan de firma Eco-Fly (een Zwitsers bedrijf gespecialiseerd in het ecologisch recycleren van vliegtuigen en vliegtuigonderdelen), en dat betekende meteen het begin van het einde voor HB-JJE. In maart 2024 werd aarzelend begonnen met de sloop. In eerste instantie werden waardevolle of verkoopbare interieurelementen en cockpitinstrumenten gerecupereerd. Pas in juni werd de linkermotor weggehaald (de rechtermotor was al in februari 2017 verwijderd), gevolgd door het onderstel. Na die laatste ingreep rustte de romp op een eenvoudige houten constructie tot de finale doodsteek kwam op 2 juli toen het volledige staartgedeelte van de romp gescheiden werd. Op 3 juli werd het voorste deel van de romp tot net na de tweede toegangsdeur losgemaakt en netjes op het beton gelegd naast de rest van het toestel. Op 4 juli waren de vleugels reeds flink ingekort en was duidelijk te zien dat ook de achterste romphelft klaar was om weggenomen te worden. Vanaf dan ging het snel en verdwenen de laatste restanten van wat ruim 8 jaar lang ongewild een echte blikvanger voor de luchthaven was. Wat overblijft is een leeg platform...
Brussels Airport behoudt één stuk vleugel als studieobject i.v.m. de gedragingen van vliegtuigconstructies bij langdurige blootstelling aan diverse weersomstandigheden. Het voorste rompdeel werd op transport gezien op een dieplader van de Civiele Bescherming en zal allicht nog een 2e leven krijgen bij evacuatie- of brandoefeningen. Mogelijk is dit lot ook het achterste rompgedeelte beschoren, want ook dat werd met een dieplader, weliswaar van een privéfirma, weggevoerd. Het vleugelmiddenstuk werd in stukken geknipt en belandde aldus in de schrootcontainer.
Kleinere objecten die niet langer in de luchtvaart te gebruiken zijn vinden ongetwijfeld hun weg naar verzamelaars in binnen- en buitenland.
Zo blijft de herinnering aan HB-JJE toch nog een klein beetje in stand !
(Tekst: Guido Van Roy - Foto’s: Jef Pets & Guido Van Roy)
Klik op onderstaande foto voor een beeldverslag.
